Wat is er nou zo speciaal aan een fabriek die machines bouwt om andere machines te bouwen die vervolgens kunnen worden verkocht? VPRO Tegenlicht bezocht enkele jaren geleden de directie van het ASML concern in Eindhoven (Veldhoven) en gekscherend werd de filmploeg toegebeten dat ze niks te weten zouden komen over het geheim van de smid.

ASML is marktleider in het maken van apparatuur waarmee je chips kunt maken. Dus niet de chips zelf, de klanten van ASML kopen apparatuur waarmee ze zelf chips kunnen produceren.

Het productieproces was immers zo ingewikkeld dat je beslist geen waardevolle informatie zou kunnen krijgen door alleen maar je camera en microfoon los te laten op de geheimzinnige fabriek met enorme stofvrije ruimtes en wat zo meer.

In 2021 was het echt zoeken naar informatie over de fabrikage van chips. Na flink zoekwerk kwam je dan terecht bij een voorlichtingsfilm hoe een geheugenkaartje is opgebouwd. In 2021 wist je als gebruiker van SD geheugenkaartjes NIETS over hoe dat inwendig in elkaar stak. Hoe kan je 4 uur lang 4K filmen met een handycam op een geheugenkaart zo groot als de visueel zichtbare chip op je betaalpas van 10 bij 7 millimeter??? (antwoord: nano-technologie).

Sterker, niemand wist toen wat ASML eigenlijk maakte. De aflevering van VPRO’s Tegenlicht bracht ons bij dat ASML de enige plek in de wereld was waar klanten hun chip machine konden bestellen. En dat dat inmiddels onderdeel was van een handelsoorlog op wereldwijde schaal.

Inmiddels zijn we 3 jaar verder en verschijnt er plotseling een uitleg-video op Youtube. Het is een haarfijne uiteenzetting hoe het produktieproces van microchips verloopt (in dit geval van CPU’s), een proces dat 3 maanden duurt en erg veel geld kost. Een vermakelijke conclusie van de makers is dat het verschil tussen intel i3, i5 , i7 en i9 CPU’s te maken heeft met de hoeveelheid defecte onderdelen in het uiteindelijke product. Dus hoe meer mislukte partities in het complete product, hoe lager de intel ranking op hun serienummers.

Fabrikagefouten zijn te duur, dus verkoop je het produkt bij voorbaat met fabrikagefouten onder een lagere catagorie.

Serie interviews met vluchtelingen uit de Oekraine. Deel 2: Neiman, Lana, Zhenya en Elena. Presentatie Anna Dieda.

Serie interviews met vluchtelingen uit de Oekraine. Deel 1: Zvetlana en Margarita. Presentatie Anna Dieda.

Spanjaarden die toch behoorlijk afhankelijk zijn van toerisme als inkomstenbron zijn het helemaal zat. In alle belangrijke toeristensteden wordt gedemonstreerd tegen de gevolgen van wat je zou kunnen benoemen als de gentrificatie van het toerisme.  In het kort komt het er op neer dat door de stijgende omzet de prijzen stijgen maar de lonen niet. Daardoor kunnen de lokale bewoners hun huur niet meer betalen. Dit verschijnsel vind ook in Amsterdam plaats. En in Venetie. En in alle andere toeristisch interessante plekken in de wereld. Er is geen sociaal model in deze ontwikkeling waardoor de patatbakker uit het pretpark wordt gegooid omdat die door zijn lage salaris de huur niet meer kan betalen, en ook niet meer op afstand kan komen werken omdat het openbaar vervoer onbetaalbaar is geworden. 

Overtoerisme is niet alleen tot overlast van de sociale cohesie in een stad (of plek) maar bovenal door een mentaliteit die de politiek aan te rekenen valt. De kapitalistische structuur van wie betaald bepaald gaat uiteindelijk ten koste van jan en alleman die best wel zijn steentje bij wilde dragen… En dat gaat dus zo over de gehele wereld. Het protest in Mallorca gaat dus over de afwezigheid van beleid om ongebreideld kapitalisme een halt toe te roepen. Omdat de lokale bevolking zich letterlijk buitenspel voelt worden gezet. Net als hier in Amsterdam en in talloze andere steden in de wereld.

Zie ook Santorini.